ون گوگ با چرخش‌های بزرگ و دراماتیک قلم‌مو و رنگ‌های آبی تیره و روشن، فیروزه‌ای و سفید نقاشی شده است. ستاره‌های زرد و درخشان با هاله‌های نورانی بزرگ اطرافشان، همان حس پویایی و انرژی را که در اثر اصلی وجود دارد، منتقل می‌کنند. ماه یک هلال درخشان و زرد است که در میان چرخش‌های آسمان خودنمایی می‌کند.

برخلاف خانه‌های روستایی کوچک و تیره “شب پر ستاره”، در این تابلو یک منظره شهری با ساختمان‌های رنگارنگ و روشن دیده می‌شود. به نظر می‌رسد این شهر در کنار یک آب پهناور (احتمالاً دریاچه یا دریا) قرار دارد. چراغ‌های روشن ساختمان‌ها و بازتاب آن‌ها در آب، نور و رنگ بیشتری به صحنه اضافه کرده است.

در پیش زمینه، درختان سرو بلند و تیره به سبک ون گوگ دیده می‌شوند که به سمت آسمان پیچ و تاب خورده‌اند. همچنین بوته‌ها و گیاهان سبز و گل‌های کوچک رنگارنگ در پایین تصویر به چشم می‌خورند. در دوردست، شکل مبهم کوه‌ها دیده می‌شود که خط افق را تشکیل داده‌اند.
ترکیب بندی تابلو به گونه‌ای است که نگاه بیننده از پایین (درختان سرو و گیاهان) به سمت شهر روشن و سپس به آسمان پر ستاره و چرخان هدایت می‌شود. کنتراست بین تیرگی و سکون زمین و پویایی و نور آسمان، همانند اثر اصلی، حس عمق و احساس را القا می‌کند.به طور

کلی، این تابلو یک ادای احترام خلاقانه و مدرن به اثر مشهور ونسان ون گوگ است که با حفظ سبک و حس اصلی، یک منظره کاملاً متفاوت را به تصویر کشیده است. این اثر می‌تواند برای کسانی که به هنر ون گوگ علاقه دارند و از دیدن تفاسیر جدید و خلاقانه لذت می‌برند، جذاب باشد.